Gashond Kees, begeleider Nico Kock uit de Hoogstraat.

(Info uit eigen herinnering en Utrechts Nieuwsblad)

Voor 1955 werden gaslekken door medewerkers van het gasbedrijf met behulp van een lekzoek apparaat opgespoord. Dan haalde een medewerker tegels uit de straat en duwde een andere medewerker de buis van het lekzoek apparaat in de grond op zoek naar lekken. Dat was een tijdrovende methode, voor 1000 meter gasbuislengte waren 40 manuren nodig. Een kostbaar karwei. Toen een gasfitter van het gasbedrijf een politieagent met een speurhond langs zag komen, kwam hij op het idee om voor het opsporen van gaslekken een hond op te leiden. Het gasbedrijf waar hij werkte had hier wel oren naar en liet bij de rijks speurhondenschool van de rijkspolitie een hond (Kees) opleiden. In het begin van de opleiding krabde de hond steeds met zijn poot als hij gas rook. Omdat zijn nagels er stuk van gingen, is hem geleerd te blaffen als hij gas rook. 

Na de opleiding is de hond op 1 augustus 1955 in dienst getreden bij de gemeente Utrecht. Kees werd begeleid en verzorgd door Nico Kock, een buurtgenoot die in de Hoogstraat op nummer 8 woonde. Waar men voorheen bij een controle van 1000 meter buis veertig manuren nodig had, deden Nico en Kees dat in twee uur. Dat was een flinke besparing. Het reukorgaan van Kees was zo fijn, dat hij lekken ontdekte waar maar heel weinig gas uit kwam. Dat was zo weinig, dat het soms helemaal niet nodig was de gaatjes op stel en sprong te dichten. Toen men over ging van stadsgas naar aardgas, werd Kees omgeschoold. Kees verstond zijn vak als gashond zo goed, dat hij er in slaagde om binnen enkele weken op de nieuwe geur over te schakelen. Na een aantal successen waren Nico en Kees ineens beroemd en kwamen ze in de krant, op televisie en in vele andere media. Ze werden internationaal bekend toen ze in Denemarken bij een internationaal congres van gas directeuren een demonstratie hadden gegeven. Opnamen van Kees gingen toen de hele wereld over.

Na bijna 10 jaar trouwe dienst en het opsporen van duizenden gaslekken, is Kees in augustus 1965 overleden. Bij het gasbedrijf was men vanwege ziekte van Kees al maanden op zoek geweest naar een opvolger, maar dat bleek niet zo eenvoudig. Uiteindelijk werd een goede hond gevonden, die de naam Gas-O-Bella kreeg. Ook deze hond werd begeleid en verzorgd door onze beroemde buurtgenoot Nico Kock. Toen de technieken waren verbeterd werden de gaslekken weer opgezocht met lekzoek apparaten en waren gashonden niet meer nodig.

GvV.