Wandeling naar school.

De Hoogelanden oostzijde/ Lauwerecht was voor de meeste kinderen uit de Roode Brugbuurt de route naar de lagere school. Mijn route ging naar de Rooms Katholieke Gerardus Majella school in de Grave van Solmstraat. De meeste kinderen gingen naar de openbare  school de Merel aan de Draaiweg, de Draaiwegschool. In de Lauwerecht kwam ik langs bakker van de Broek, waar je voor een dubbeltje een heerlijke spoorpunt  kon kopen. Voor zijn etalageraam lagen spoorpunten, met daar overheen een laagje roze glacé. Je kon je daar niet voorbij komen zonder er even stil te staan. Het verhaal ging dat spoorpunten gemaakt werden van opveegsel uit de bakkerij, maar in werkelijkheid werden ze gemaakt van koekkruimels en broodkruimels die overbleven van het bakproces. De spoorpunten waren heerlijk, maar soms kon je er alleen naar kijken, want iedere dag een dubbeltje van huis mee zat er niet in.

GvV. 

Naar aanleiding van dit verhaaltje heeft Gijs van De Broek, zoon van de heer en mevrouw van de Broek van de bakkerswinkel, onderstaande brief Ingezonden.

Meppel, april 2016.

Mijn naam is Gijsbert van den Broek, geboren 1946 in de Lauwerecht te Utrecht. Mijn lagere school jaren bracht ik door op de Ds. Van Arkel school in het Noordse Park. Na de lagere school heb ik een technische opleiding gevolgd op de L.T.S. in de Hengeveldstraat. In mijn jonge jaren heb ik gevoetbald bij Stichtse-boys en Velox. Hierbij speelde ik met veel vriendjes uit de buurt o.a. Kleine- en grote Kees Loffeld, de broertjes Wim en Nees Pot, Floor van Os, Bart Bliekendaal, Klaris Wallenburg en vele anderen. En natuurlijk zoals in veel Utrechtse buurten na de kerst op bomenjacht, waarbij wel eens een klapje viel.
Wat ik mij goed herinner uit mijn Lauwerecht tijd waren de vele kleine middenstandsbedrijfjes, zoals een 3 tal slagers, t.w. Alberts – Terlingen of van Lingen de paardenslager en even verder op, slagerij van Rijn. Natuurlijk ook een paar buurt cafeetjes, twee bakkerszaken De Raadt en van den Broek. Maar ook de melk en kaas- winkel van Voorn die samen met z’n zuster de nering deed. De klompenmakers Lente en Middelweerd, transportbedrijf Kamerbeek, kolenhandel van Dam en de galvanische industrie Melchior. Ook herinner ik me de “grote” winkel van Langezaal, die bij mijn weten een van de eerste zaken in Utrecht was die op afbetaling verkocht. Wat ik zeker niet vergeten mag waren de 3 heren kappers, 2 met de naam Achterberg waarvan Buch en eerder z’n vader mij regelmatig in fatsoen bracht en kapper Servaas, die later verhuisde naar de Adelaarstraat en heden op de Oude Noord. Ook kruidenierszaken waren er. Zoals van Breukelen en van Ling en een 3^e waarvan ik de naam niet meer weet. Die zaak zat naast snoepwinkel Huizen tegen over bakker De Raadt. Wat opvallend was in die tijd dat veel mensen kochten bij geloofsgenoten, passend in het zuilen systeem van die tijd. Ook in die tijd was er veel contact met Henk Posthouwer en z’n broer Klaris, beide neven van Herman en Klaris Wallenburg.

Na mijn fijne Utrechtse jeugdjaren, aanvullende studies en militaire dienst, verhuisde ik naar Meppel, trouwde daar en bouwde daar m’n werkzame leven verder uit.